Om de luchtvervuiling in de stad terug te dringen is het creëren van emissievrije binnensteden een cruciale stap. Een stap die ook gezet moet worden omdat in het Klimaatakkoord uit 2019 overheden en bedrijven hebben afgesproken om zones in te stellen waarbij nieuw vrachtverkeer (na 1 januari 2025 aangeschaft) geen CO2 mag uitstoten. Het doel van de afspraken is dat in 2025, en dat is al over anderhalf jaar, 30 tot 40 gemeenten meedoen en CO2 vrije zones instellen. De noodzaak om emissievrije binnensteden te creëren is duidelijk. Luchtvervuiling, voornamelijk veroorzaakt door auto's en vrachtwagens, heeft ernstige gevolgen voor de volksgezondheid en het milieu. Het leidt tot ademhalingsproblemen, verhoogt het risico op ziekten en draagt bij aan de klimaatverandering. Het verminderen van uitstoot in stadscentra is een essentiële stap om deze problemen aan te pakken
Om schonere stadscentra te realiseren en de last-mile-delivery efficiënt te organiseren zijn fietskoeriers op e-bikes of elektrische vrachtfietsen natuurlijk een prima oplossing. Fietsen zijn niet alleen groen en emissievrij, ze bieden ook voordelen zoals snellere leveringen in stedelijke gebieden met verkeersopstoppingen De voordelen nog even op een rijtje:
Maar we zijn er nog lang niet! Want hoewel de voordelen van fietskoeriers duidelijk zijn in vergelijking met de ‘dieselbusjes’, zijn er nog belangrijke stappen door de (lokale) overheid te zetten om een emissievrij bezorgsysteem effectief in te richten.
De overheid moet investeren in een fietsvriendelijke infrastructuur. Met zichtbare en veilige fietspaden en parkeerfaciliteiten. Belangrijk voor de veiligheid en efficiëntie van fietskoeriers en alle fietsers.
Gemeenten die lokale subsidies in het leven te roepen maken het bedrijven gemakkelijker om fietskoeriers in te zetten. Voor veel bedrijven is dat echt een nieuwe expertise die ze moeten organiseren. Dat kost tijd en geld. Met subsidies kan de adoptie van milieuvriendelijke bezorgdiensten worden versneld en kunnen professionele bedrijven (logistiek, inhuur fietskoeriers, ICT systemen en fietsbedrijven) worden ingehuurd.
De overheid kan het inrichten van emissievrije zones onmogelijk alleen doen. Alle stakeholders moet actief participeren bij het proces om dit te regelen. Bewoners, bedrijven uit de food- en retailsector, transportorganisaties en andere lokale betrokkenen moeten met de overheden afspraken maken. Dat helpt om een geïntegreerd en efficiënt bezorgsysteem te creëren dat groen, snel en veilig bezorgen combineert. Wellicht kan ook een lokale bewustwordingscampagne helpen om de acceptatie van meer fietskoeriers in de binnenstad te vergroten.
Conclusie
De toekomst van emissievrije binnensteden lijkt kansrijk, maar 2025 is dichterbij dan we denken. Acties om het daadwerkelijk te realiseren moeten nu genomen worden. Fietskoeriers kunnen een cruciale rol in deze transitie spelen. Ze bieden veel voordelen op het gebied van milieuvriendelijkheid, flexibiliteit en ruimtebesparing waarmee ze een aantrekkelijke factor zijn in de last-mile delivery. Om het potentieel van de fietskoeriers te benutten, moet de overheid echter wel investeren in infrastructuur, regels, subsidies en bewustwording, en intensief samenwerken met alle stakeholders waaronder bedrijven en gemeenschappen. Met deze stappen kan een serieuze bijdrage geleverd worden aan een schone en groene toekomst voor onze binnensteden.